Przybyli ułani.
Przybyli ułani pod okienko, (bis)
Pukają, wołają: "puść panienko! "(bis)
"O Jezu, a cóż to za wojacy?"
"Otwieraj! Nie bój się to czwartacy!"
Przyszliśmy napoić nasze konie,
Za nami piechoty pełne błonie."
"O Jezu! A dokąd Bóg prowadzi?"
"Warszawę odwiedzić byśmy radzi.
Gdy zwiedzim Warszawę, już nam pilno
Zobaczyć to stare nasze Wilno.
"O Jezu, a cóż to za hołota?"
"Otwórz no, panienko! To piechota."
Panienka otwierać podskoczyła,
Żołnierzy do środka zaprosiła.
Hej przyjaciele!
Tam, dokąd chciałem, już nie dojdę,
Szkoda zdzierać nóg.
Już wędrówki naszej wspólnej
Nadchodzi kres
Wy pójdziecie inną drogą,
Zostawicie mnie,
Odejdziecie - sam zostanę
Na rozstaju dróg
Hej, przyjaciele
Zostańcie ze mną
Przecież wszystko to, co miałem,
Oddałem Wam.
Hej, przyjaciele
Choć chwilę jedną
Znowu w życiu mi nie wyszło,
Znowu będę sam.
Znów spóźniłem się na pociąg
I odjechał już
Tylko jego mglisty koniec
Zamajaczył mi.
Stoję smutny na peronie
Z tą walizką jedną,
Tak jak człowiek, który zgubił
Od domu swego klucz.
Hej...
I podchodzi do mnie zuszek
Mówi, nie smuć się!
To harcerskie ideały
Przyjaźń, miłość, gest.
Wtedy wziąłem go pod ramię
Mówię, dzięki Ci!
On z uśmiechem odrzekł szczerze
Razem przez wszystkie dni!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz